Metoda Lax Vox stosowana jest w celu wydłużenia fazy wydechowej przy zminimalizowanym wysiłku mięśniowym. Założeniem metody jest obniżenie średniego położenia krtani i wypracowanie sposobu oddychania,

który uaktywni również dolne partie żeber. Technika jest stosowana  w rehabilitacji głosu zaburzeń o charakterze czynnościowym i organicznym. Jest nieoceniona w trakcie szkolenia śpiewaków, aktorów oraz innych osób pracujących głosem. Świetnie sprawdzi się również w pracy z dziećmi, które mają problemy z oddychaniem. Tu szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci, u których występuje mowa bezdźwięczna (całościowa lub częściowa). Metoda Lax Vox została opracowana w 1991 r. przez finlandzką terapeutkę głosu dr Markettę Sihvo. Efektem ćwiczeń ma być wytworzenie ciśnienia powietrza w części podgłośniowej, aby spowodować zwarcie fonacyjne głośni przy jak najmniejszym wysiłku mięśni głosowych.